De ontwikkelingen gaan razend snel, ook op het gebied van opnametechniek. Nog niet zo heel erg lang geleden (vóór 1963, toen Philips de compact cassette uitvond) had je een bandrecorder nodig als je een tekst wilde dicteren of een lezing wilde opnemen. Grote, logge dingen waren dat, met twee losse spoelen en knoppen als pianotoetsen. Daarna werden de zaken snel handzamer, totdat Olympus in 1969 de microcassette uitvond. Vanaf dat moment paste het dicteerapparaat (de 'dictafoon') zelfs in de handpalm. Door het bandje langzamer te laten lopen kon de opnametijd tot een uur per kant gerekt worden, maar wel met een navenante afname van de geluidskwaliteit.
Fast forward naar het begin van deze eeuw en alles is digitaal, ook opnameapparatuur. Ik heb me jarenlang kunnen behelpen met een Sony TCM-359V cassetterecordertje ter grootte van twee fikse sigarettendoosjes. Naar huidige maatstaven is dat een dinosaurus, want kijk eens wat voor leuk speelgoed ik vandaag op de kop tikte.
Dit is een Digital Voice Recorder van Olympus, model WS-300M. Als het geheugen helemaal leeg ik kan ik er - gaat u even zitten - 17 uur, 43 minuten en 8 seconden geluid mee opnemen, verdeeld over maximaal 995 afzonderlijke opnamen. En dat op de hoogste kwaliteit, maar wel in mono. Als ik zo gek zou zijn om m'n stem in stereo te willen opnemen, dan kan ik dat nog steeds bijna negen uren volhouden. Hij weegt nog geen vijftig gram, maar de geluidskwaliteit is verbluffend goed en het bedieningsgemak is groot. Als ik waardevolle geluidsbestanden wil bewaren haal ik het batterijvakje eraf, waarbij een USB-aansluiting verschijnt, die ik in m'n PC plug. In no-time hevel ik de zaak over op de harde schijf van de PC en kan ik de bestanden makkelijk ver- en bewerken.
En dan te bedenken dat dit het armoedzaaiersmodel is. Er is ook nog een type (WS-320M) met 1GByte geheugen waarmee je in de hoogste kwaliteit bijna 71 uur kunt opnemen. Jammer dat het batterijtje (1xAAA) maar zo'n dertien uur meegaat...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten