Moos' Magische Machine, Deel 2: de strijd is gestreden

Moos met de lange jatten

In het eerste deel van dit tweeluik maakten we kennis met Moos, onze huiscrimineel. We leerden zijn belangrijkste doel in dit leven: eten. Maakt niet uit van welke soort, plantaardig, dierlijk, als het maar eten is. En liefst zo veel mogelijk. En we leerden ook over Moos' Magische Machine, die gedurende de afwezigheid van Moos' mensen ervoor moest zorgen dat hij zich niet helemaal kogelrond zou eten aan z'n dieetbrokjes.

Moos bleek inventief (het gaat immers om eten) en zag meteen al kans om de machine te saboteren. Zijn mensen waren niet voor één gat gevangen en modificeerden de machine. Dat hielp even. Moos zag al snel in dat het morrelen aan de tuit van de machine geen zin meer had. Hij leek zich te schikken in zijn lot en zijn mensen riepen zichzelf al uit tot overwinnaars.

Maar dan ken je Moos nog niet - en ook niet zijn enorme, onstilbare behoefte aan eten. Want na enkele weken had Moos een andere manier gevonden om bijna onbeperkt brokjes aan zijn Magische Machine te ontfutselen. Dat ging als volgt.

Moos zette zijn voorpootjes op het houten plateau achter de machine, rekte zich zo lang mogelijk uit en duwde, nee ramde met zijn neus hard tegen de deksel van de voercontainer die bovenop de machine staat. Die container staat er los op en laat zich dus wat heen-en-weer bewegen. Door die beweging kwamen er bijna altijd wel wat brokjes in Moos' voerbak terecht. Moos deed niet alleen alsof z'n neus bloedde, z'n mensen kwamen nu juist achter z'n nieuwe manier van eten stelen toen ze zagen dat z'n neus daadwerkelijk bloedde! En dat er bloed achterop de container van Moos' Magische Machine zat. Ik bedoel maar: eten is het allerbelangrijkste voor Moos, hij doet er alles voor, tot bloedens toe. Bloody cat.

Maar goed, Moos had op zijn manier dus weer gewonnen en dat konden z'n mensen natuurlijk niet op zich laten zitten. De Magische Machine ziet er inmiddels zo uit:

Moos' gemodificeerde Magische Machine - eindversie

Aldus ingekapseld, geharnast, gepantserd, heeft Moos er zelf de afgelopen weken geen brokje meer uit weten te peuren. Hij krijgt alleen brokjes als de machine dat wil.

De strijd lijkt gestreden. Moos ziet geen kans meer om naar believen brokjes te tappen. Maar daar was wel heel wat voor nodig.

De nogal boude bewering van de producent dat het apparaat 'as secure and tamper-proof as possible' is, is in elk geval ontmaskerd als een flagrante leugen. Het ding moet nog veel secureder en tamper-proofer gemaakt worden en possible is dat zeker. Ik twijfel alleen nog of er wel een markt is voor de verbeterde versie.