Laat ik 't maar meteen toegeven: ik heb niks met voetbal. Ik zie er de lol niet van om met 22 mannen op een groot veld achter een bal aan te rennen. En ik begrijp al helemaal niet waarom, als het toevallig 22 overbetaalde mannen van twee verschillende nationaliteiten betreft, miljoenen mensen daar ineens heel veel aandacht aan gaan besteden. Net doen of 't iets uitmaakt welke helft van de mannen de bal het vaakst in het poortje van de andere helft kan schieten - en daar dan heel luidruchtig en geëmotioneerd over zijn als het ze eens (bijna) lukt. Sorry, ik zal er wel te rationeel voor zijn.
En dat is dan alleen nog maar het spelletje zelf. Dan heb ik het nog niet eens over de stammenoorlogen die zich erbij afspelen. Want waar gaat het nou helemaal om? Voetbalteams van twee nationaliteiten die elkaar op een grasmat te lijf gaan, door middel van het heen en weer trappen van een bal. En een groot, bierdrinkend legioen dat zich voor veel geld allerlei troep laat aansmeren, als het maar oranje is. En vooral ook willen laten zien dat ze dat allemaal doen. Kuddegewijs.
Ik zie dezer dagen steeds meer auto's, huizen en voortuintjes die bijna bedolven zijn onder de oranje vlaggen, shirtjes en wat al niet - maar vandaag kwam ik door een straat waarin iedereen wel helemaal oranjegek leek te zijn geworden.
Ik had te doen met de bewoners van deze straat die hun huis te koop hadden staan. Ze willen er natuurlijk dolgraag weg omdat ze gillend gek worden van deze collectieve idioterie. Maar ze zijn gedwongen om geduldig af te wachten totdat het voorbij is en hun huis weer verkoopbaar is.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten