Problemen bestaan niet

Als er weer eens mensen in m'n omgeving roepen dat 'we' een 'probleem' hebben, moet ik vaak lachen. Als die mensen me nog niet zo lang kennen, willen ze zich daar nog wel eens aan ergeren. 'Problemen', zo lijken ze te vinden, zijn niet om te lachen - die moet je heel serieus nemen. En dat doe ik niet, omdat problemen niet echt bestaan. Dat zit zo.

Heel veel 'problemen' zijn niet meer dan feiten. En feiten zijn onverzettelijk. Het beste dat je ermee kunt doen is ze naast je neerleggen. Feiten staan meestal in de weg aan een doel. Het zijn dus niet meer dan signalen om naar alternatieve wegen te zoeken - of het doel aan te passen.

Mensen die het etiket 'probleem' op een feit plakken hebben nog wel eens de neiging om aan dat feit te gaan rukken en trekken. Het feit is een probleem en dat moet aangepakt worden, geloven ze. Dat is natuurlijk verspilde energie, want een feit is nu eenmaal onverzettelijk, je kunt en hoeft er verder niets mee. Je kunt je veel beter meteen richten op het zoeken naar andere wegen, of een ander doel.

Zelfs de 'problemen' die geen feiten zijn, zijn geen problemen. Daar kun je immers wel wat aan doen.

Kortom: problemen bestaan helemaal niet. Echt niet.

De mensen die nog steeds 'problemen' zien, hebben meestal eigenlijk maar één probleem: ze hebben moeite om feiten te accepteren voor wat ze zijn. Het mooie is: dat is geen feit. De keus om iets wel of niet te accepteren of los te laten heb je helemaal zelf in de hand. Dus ook dat is geen probleem.