Albert Heijn heeft de consument in zijn macht gekregen door het inzetten van een leger van 29 miljoen smurfen. Een ware smurfengekte heeft zich van de klanten van de grootgrutter meester gemaakt. Kinderen terroriseren hun ouders en sporen hen aan om nog meer bij AH te consumeren, opdat ze hun verzameling zo groot mogelijk kunnen maken. Meer, meer, meer is het devies en AH spint er garen bij.
Als kritische consument, die uit alle macht zijn eigen keuzen wil blijven maken en zich hierdoor dus niet van de wijs wil laten brengen, zie ik dit alles meewarig aan. Want waar gaat het nou eigenlijk om? Kleine, blauwe plastic poppetjes, in vijftien verschillende verschijningsvormen. Je krijgt een smurf voor elke vijftien euro die je bij Albert Heijn besteedt (in één keer, dus studenten zijn in de praktijk uitgesloten van deelname). Big deal. Het schijnt dat je er zelfs een speciale verzameldoos voor kunt aanschaffen. Kon aanschaffen, moet ik zeggen, want ik hoorde onlangs dat die al uitverkocht waren.
Enfin, 'iedereen' doet enthousiast mee en er is intussen al een levendige ruilhandel ontstaan in die stukjes plastic. Bij mij op 't werk ook, daar trof ik op het bureau van een collega een hele menigte smurfen aan, gereed om geruild te worden. Daarvan heb ik er eentje gebietst, mijn favoriete smurf:
Ik heb 'm op de trafo van m'n bureaulamp geplakt en onder het harde werken kijk ik zo nu en dan even naar die smurf, in plaats van uit het raam. Op die momenten voel ik me geestelijk nauw verbonden met mijn stukje plastic.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten